Малітва
да мучаніка дзіцяткі Гаўрылы Заблудаўскага,
Беластоцкага цудатворцы, ахоўніка малых дзяцей
(20
красавіка / 3 траўня)
(складзеная
ігуменам Мадэстам, рэктарам Слуцкае Сэмінарыі ў 1855 г.)
па-царкоўна-славянску:
Mладенческаго незлобия
хранителю и мученическаго мужества носителю, Гаврииле блаженне, страны
[Белорусския] нашея адаманте драгоценный и иудейскаго нечестия обличителю!
К тебе мы, грешнии, молитвенно прибегаем и, о гресех своих сокрушающеся,
малодушия же своего стыдящеся, любовию зовем ти: наших скверн не возгнушайся,
чистоты сый сокровище, нашего малодушия не омерзи, долготерпения учителю, но
паче сих, немощи наши от небес видя, тех исцеления нам твоею подаждь молитвою,
и твоея Христу верности подражатели нас быти научи. Аще ли безропотно Крест
искушений и злостраданий понести невозможем, обаче и тогда милостивыя твоея
помощи не лиши нас, угодниче Божий, но свободу и ослабу нам у Господа испроси.
Таже и молящиеся о чадех своих матери услыши, здравию и спасению младенцем от
Господа податися умоляяй. Несть таковаго жестокаго сердца, еже слышанием о
муках твоих, святый младенче, не умилится, и аще кроме сего умиленнаго
воздыхания никоегоже благаго деяния принести возможем, но и таковым умиленным
помыслом наши умы и сердце, блаженне, просветив, на исправление жития нашего
благодатию Божиею нас настави.
Вложи в нас о спасении души и о славе Божией ревность неустанную и о часе
смертием память неусыпную хранити помози нам. Наипаче же в смертнем успении
нашем терзания демонская и помыслы отчаяния от душ наших предстательством твоим
отжени и сия упованием Божественнаго прощения исполни, во еже и тогда и ныне
славити нам милосердие Отца, и Сына, и Святаго Духа и твое крепкое заступление
во веки веков. Аминь.
па-беларуску:
Дзіцячае лагоднасьці захавальніку й мучаніцкае мужнасьці носьбіту,
Гаврыле дабрашчасны, краіны Беларусі нашае адаманце каштоўны і юдзейскае бязбожнасьці
выкрывальніку !
Да цябе мы, грэшныя, малітоўна зьвяртаемся і, аб грахах сваіх смуткуючы,
пужлівасьці ж свае саромячыся, зь любоўю клічам да цябе: нашых пахібаў не пагрэбуй,
чысьціні дзейны скарбе, нашае палахлівасьці не зьняслаў, цярплівасьці настаўніку,
але больш гэтага, немачы нашыя зь нябёсаў бачачы, іх вылячэньне нам падай тваёю
малітваю, і твае Хрысту вернасьці пераймальнікамі нас быць навучы. Нават калі
пакорліва Крыж спакусаў і злых пакутаў панесьці ня здолеем, аднак і тады літасьцівае
твае дапамогі не пазбаў нас, дагаджальніку Божы, але свабоду й палёгку нам у
Госпада вымалі.
Таксама й матак, што моляцца за дзяцей сваіх, пачуй, здароўе й выратаваньне дзеткам
ад Госпада атрымаць упрасі. Няма такога жорсткага сэрца, што веданьнем аб муках
тваіх, сьвяты дзіцятку, не расчуліцца, і калі акрамя гэтага расчуленага стогну ніякага добрага
ўчынку зрабіць ня здолеем, але й такой замілаванай думкаю нашыя розумы й сэрцы,
дабрашчасны, прасьвятліў, на выпраўленьне жыцьця нашага мілатою Божаю нас накіруй.
Укладзі ў нас аб збаўленьні душы і аб славе Божай руплівасьць нястомную й пра
гадзіну сьмерці памяць пільнай захоўваць дапамажы нам. Найперш жа ў сьмяротным засьненьні
нашым згрызоты бесоўскія й намеры роспачы ад душаў нашых хадайніцтвам тваім
адгані й гэта спадзяваньнем Боскага прабачэньня выканай, за што й тады й цяпер трэба
славіць нам літасьцівасьць Айца, і Сына, і Сьвятога Духа й тваё моцнае заступніцтва
на вякі вечныя. Амін.